ciepłe dni wraz z odrobiną wody zrobiły swoje – „mój” rezerwat eksplodował wielogatunkową florą. Jest kolorowo, wyraziście i pięknie. Fotograficzny raj. Dzisiaj kwiaty przydrożne, ruderalne – jeśli mogę tak napisać. Rosnące na obrzeżach, w rowach, miejscach przekształconych przez człowieka, które przyroda na powrót przejmuje we władanie. Z reguły mówimy na nie kwiaty polne, zwykłe. A w zbliżeniu są przepiękne…
podpatrzeni w akcji… 🙂
Arctium lappa L. To duże L z kropeczką oznacza Karola Linneusza, który jako pierwszy opisał takson tejże rośliny. A co to jest takson. Odsyłam do podstaw botaniki, względnie Wikipedii. A łopian? Dla mnie to piękne liście, które uwielbiam fotografować pod światło. Spróbujcie sami… 🙂
A tak naprawdę ogniczek większy (Pyrochroa coccinea). Pospolity chrząszcz z rodziny ogniczkowatych. Spotkałem go na starym dębie. Płomienny owad… 🙂
pospolita (Hepatica nobilis Mill.). To kolejny kwiatuszek wczesnej wiosny, niezwykle trujący. Zdjęcia wykonane przez pana Andrzeja Iwanowskiego. 🙂
czyli kokorycz. Ale nie wiem jaki to dokładnie gatunek – albo kokorycz pusta, albo kokorycz pełna. Pusta miewa bulwy… hmm…puste w środku. Ale nie sprawdzałem. Chciałem tylko pokazać, jaka jest piękna o poranku. Po cebulicy dwulistnej, śnieżyczce przebiśnieg oraz miodunce to kolejny wczesnowiosenny kwiat w „moim” domowym rezerwacie. Ładny?
czyli płucnik, czyli miodunka – w tym wypadku ta najczęściej spotykana – miodunka ćma. Kwiatek ma wielkość paznokcia i można go spotkać w wilgotnym lesie liściastym, często tuż przy ścieżce. To kwiat przedwiośnia, jego kwitnienie zapewne zakończy się za jakieś dwa tygodnie. Warto się zatem pochylić i zobaczyć jaki jest śliczny i delikatny. 🙂
Doczekaliśmy się w końcu. Ziemia jeszcze zimna, na stawach resztki lodu, a wiatr ciągle mrozi twarz i ręce, ale w lasach wegetacja już ruszyła. Do popularnych przebiśniegów, które możemy spotkać od początku lutego, dołączyła cebulica dwulistna (Scilla bifolia L.). To rzadka, chroniona roślina z rodziny szparagowatych. Śliczniutka, a jeszcze nie rozłożyła kwiatów. 🙂 Witaj Pani Wiosno !
W lasach ciągle jeszcze zima. Ostatnie mrozy chyba skutecznie zahamowały wegetację roślin i grzybów. Coprawda pierwsze śnieżyczki przebiśnieg pojawiły się już, ale jakby w mniej ilości niż zazwyczaj. A tafle stawów nadal skute lodem. Tylko ptaki cieszą się już godami. Lecz lada moment przyroda wybuchnie zielenią i kolorem. Póki co zapraszam do barwnego świata w skali makro. To będzie mój prywatny motyw przewodni tegoż roku. 🙂
w ujęciu Pana Andrzeja Iwanowskiego… 🙂
